Şam-ı Gariban...

"Gelmişik ey ehli din, Şam-ı Garibane biz
Vermeye başsağlığı Zeyneb-i nalane biz"

İmam Hüseyin ve ashabı şehit olduktan sonra Ömer b. Sa'd, çadırların yağmalanmasını ve yakılmasını emretti. Azgın topluluk Peygamber Hanedanın çadırlarını yağmalayıp mallarını ellerinden aldı. Kadınların, kızların üzerlerindeki ziynet eşyalarına kadar talan eden namertler, bununla yetinmeyerek çadırları ateşe verdiler. Çadırların yandığını gören Hz. Zeynep, İmam Zeynel Abidin'e gelip çocukların da yanacağından endişe ederek ne yapmaları gerektiğini sordu. Hasta vaziyetteki İmam Zeynel Abidin'in, ayrıca yaşanan katliamdan duyduğu üzüntü sebebiyle konuşmaya takati kalmamıştı. Bibisi Zeyneb'e işaretle, çocukların çöllere dağılmalarını söyledi. Hz. Zeyneb, çadır çadır koşarak çocukları kurtarmaya çalışıyordu. Bu esnada İmam Zeynel Abidin'in bulunduğu çadırın alevler içerisinde kaldığını görünce, kendisini alevlerin üstüne atarak İmam Zeynel Abidin'i kucağında dışarı çıkardı. Artık İmam Hüseyin ve ashabınnı çadırlarının yerinde yeller esiyor, küller savruluyordu. Kocalarını, evlatlarını, babalarını kaybeden hanımlar ve çocuklar esir edilerek biraraya toplandı. Hz. Zeyneb yanan çadırların parçalarından çadır benzeri bir şey yaptı. Tarihin en kanlı faciasına şahit olan Kerbela esirleri, cenazelerinden ayrı, fakat onlara yaklaşamadan geceyi burada geçirdiler.

Şam-ı Gariban (Garipler Akşamı) olarak bilinen ve Ehlibeyt esirleri için en zor gecede, şehit yakınlarınlarından kimi babasına, kimi kardeşine, kimi evladına, kimi bir başka yakınına ağıtlar yakıp feryadını yükselterek sabahladı. Başta İmam Hüseyin olmak üzere yedi kardeşini birden kaybeden Hz.Zeyneb'e ve diğer şehit yakınlarına ne bir teselli ne de bir başsağlığı veren vardı. Tarihin bu acı gününü asla unutmayan Huseyn aşıkları, o gece, özel matem merasİmleri düzenleyerek Hz. Hüseyin'in esirleri emanet ettiği bacısı Zeyneb'e ve tüm şehit sahiplerine, günümüzde de Hz. Hüseyin'in yaşayan evladı Hz. İmam Mehdi'ye başsağlığı vermek, onları teselli etmek adınamersiyeler okur, ağıtlar yakıp sinelerini döverler.

Zeynebiye, 24 Kasım 2012 13:00