Şam-ı Gariban'da Zeynebiye'den Zeyneb'e Başsağlığı (Foto)

"Gelmişik ey ehli din, Şam-ı Garibane biz
Vermeye başsağlığı Zeyneb-i nalane biz"

İmam Hüseyin ve ashabı şehit olduktan sonra Ömer b. Sa'd, çadırların yağmalanmasını ve yakılmasını emretti. Azgın topluluk Peygamber Hanedanın çadırlarını yağmalayıp mallarını ellerinden aldı. Kadınların, kızların üzerlerindeki ziynet eşyalarına kadar talan eden namertler, bununla yetinmeyerek çadırları ateşe verdiler. Çadırların yandığını gören Hz. Zeynep, İmam Zeynel Abidin'e gelip çocukların da yanacağından endişe ederek ne yapmaları gerektiğini sordu. Hasta vaziyetteki İmam Zeynel Abidin'in, ayrıca yaşanan katliamdan duyduğu üzüntü sebebiyle konuşmaya takati kalmamıştı. Bibisi Zeyneb'e işaretle, çocukların çöllere dağılmalarını söyledi. Hz. Zeyneb, çadır çadır koşarak çocukları kurtarmaya çalışıyordu. Bu esnada İmam Zeynel Abidin'in bulunduğu çadırın alevler içerisinde kaldığını görünce, kendisini alevlerin üstüne atarak İmam Zeynel Abidin'i kucağında dışarı çıkardı. Artık İmam Hüseyin ve ashabınnı çadırlarının yerinde yeller esiyor, küller savruluyordu. Kocalarını, evlatlarını, babalarını kaybeden hanımlar ve çocuklar esir edilerek biraraya toplandı. Hz. Zeyneb yanan çadırların parçalarından çadır benzeri bir şey yaptı. Tarihin en kanlı faciasına şahit olan Kerbela esirleri, cenazelerinden ayrı, fakat onlara yaklaşamadan geceyi burada geçirdiler.

Şam-ı Gariban (Garipler Akşamı) olarak bilinen ve Ehlibeyt esirleri için en zor gecede, şehit yakınlarınlarından kimi babasına, kimi kardeşine, kimi evladına, kimi bir başka yakınına ağıtlar yakıp feryadını yükselterek sabahladı. Başta İmam Hüseyin olmak üzere yedi kardeşini birden kaybeden Hz.Zeyneb'e ve diğer şehit yakınlarına ne bir teselli ne de bir başsağlığı veren vardı. Tarihin bu acı gününü asla unutmayan Huseyn aşıkları, o gece, özel matem merasmleri düzenleyerek Hz. Hüseyin'in esirleri emanet ettiği bacısı Zeyneb'e ve tüm şehit sahiplerine, günümüzde de Hz. Hüseyin'in yaşayan evladı Hz. İmam Mehdi'ye başsağlığı vermek, onları teselli etmek adınamersiyeler okur, ağıtlar yakıp sinelerini döverler.

İşte Zeynebiyeliler de her yıl geleneksel olarak andıkları Şam-ı Garibanı 1371. yılında bir kez daha tazeleyerek matem meclisi düzenlediler. Bu gecede Ehlibeyt dostlarına seslenen Türkiye Caferileri Lideri Selahattin Özgündüzin, konuşması bir vaazın, bir sohbetin ötesinde, adeta o olayın içinden gelen bir dertlinin, olup bitenleri anlatırken hıçkırıklarla sözünün kesilmesine, kelimelerinin sık sık boğazında düğümlenmesine ve hüngür hüngür ağlamasına dönüştü. Şam-ı Garîban'ı anlatırken dışarıda yağmur yağıyor, Zeynebiye'de ise yağmur gibi gözyaşı boşalıyordu. Mersiye ile devam eden matem merasimini, sine destelerinin okuduğu yürek yakıcı sinezenler izledi. Ziyaretname ve duaların okunmasının ardından, herkes birbirine başsağlığı dileyerek Hz. Hüseyin'e ve ashabına selam, Yezid'e ve yandaşlarına da lanetler okudu.

Zeynebiye, 17 Aralık 2010 02:28