BM Güvenlik Konseyi’nin yeni yaptırım kararı Tahran’ı uranyum zenginleştirmekten alıkoymayacak, aksine bu yöndeki çabalarını artıracak.

Dahası, gerekçe gösterilen nükleer silahların yayılmasını önleme meselesine dair tek taraflı Amerikan politikalarının etkisiyle zaten gergin olan Ortadoğu’da daha fazla gerginlik çıkacak. ABD, eskisinden daha karışık bir durumla karşı karşıya kalacak. Yaptırımların, öncelikle zayıflığı sebebiyle uygulanması zor. Zira Obama yönetiminin tehdit ettiği gibi ‘boğucu’ değiller ve İran’ın coğrafi konumu nedeniyle başarı garantisi yok. Tek endişe, ABD’nin bu kararı, İran’a saldırmak veya İsrail’e saldırı izni vermek için kullanması. Fakat İran’a saldırmanın maliyeti Afganistan ve Irak müdahalelerinin başarısızlığının arttığı, İsrail’in fırtınalı askeri eylemlerinin nefret ve öfke olarak döndüğü bir zamanda ağır olabilir.

Kararın tek olumlu yönü, Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu’yla işbirliği yapan İran’a yaptırım dayatılırken nükleer silah üreten, işbirliğini ve Nükleer Silahların Yayılmasının Önlenmesi Anlaşması’nı imzalamayı bile reddeden İsrail’in göz ardı edilmesi. Büyük bir çifte standart içeren bu adım ABD ve müttefiklerini zora sokacak. İran’a yaptırım dayatılırken uluslararası kriterlere meydan okuyan ve korsanlık eylemlerinde bulunan İsrail’in göz ardı edilmesi bir komedi.

İran da ABD’ye acı verebilir. Özellikle de Afganistan ve Irak’ta 200 bin askeri varken... Dahası, İran petrol rezervlerinin üçte ikisinin bulunduğu Körfez’in istikrarını sarsabilir. Ayrıca yaptırımlar rejimleri devirmek yerine güçlendiriyor ve halk daha çok zarar görüyor. Ne yazık ki, ABD yönetimi selefleri gibi bölgeye sadece İsrail’in güvenlik merceğinden bakıyor. Bu durum ABD’yi, korkunç kayıplarla geri dönecek savaşlara sokuyor ve nihayet çekilmek zorunda bırakıyor.

(Londra’da Arapça yayımlanan Kuds ül Arabi gazetesi, başyazı, 10 Haziran 2010)