Küresel mali krize rağmen, son dönemde sürekli harcamalarını arttıran Çin Ordusu, artık sadece Rusya'nın değil, dünyanın politikalarını belirlerken gözönüne aldığı çok önemli bir faktör.
Çin'le arası hiç de iyi olmayan Rusya'nın önemli gazetelerinden Nezavisimaya Gazeta, Çin ordusunu incelerken, şu ifadeyi kullandı: "Sekiz yıl önce askeri harcamaları, 17.4 milyar dolar idi. 2009 yılında ise bu rakam 70.2 milyar dolara çıktı. Çin'i yakından tanıyan siyasi gözlemcilere göre ise askeri harcamalar, açıklanandan en az iki kat daha fazla. Çin Halk Özgürlük ordusunun başkanlığını Merkezi Askeri Sovyet (MAS) yürütmektedir. MAS başkanlığını yürüten şahıs aynı zamanda ülkenin başkanı da sayılabilir. Bu gerçekllik ordunun Çin politikasındaki yüksek rolünü de göstermektedir."
MAS, Çin'in dört askeri gücünün başkanlığını yapıyor. Bunlar stratejik nükleer silahlar, kara kuvvetleri, hava kuvvetleri ve deniz kuvvetleri. Çin'de yedi askeri karargah bulunuyor. Bunlar, Pekin, Şenyan, Çzinnane, Nankine, Lançjou, Guançjou ve Çendu şehirlerinde. Stratejik nükleer silahlar dışındaki ordu birlikleri, Genelkurmay Başkanlığı tarafından yönetilirken, stratejik nükleer silahlar bizzat MAS'a bağlı.
Çin ordusunda askeri hizmet zorunlu ve 18 yaşında başlıyor. Hizmet süresi de iki yıl. Ancak çok sayıda hizmet yaşında insanın bulunması ordunun tercih imkanlarını da arttırıyor. 18-35 yaşında olan ancak askeri hizmete çağrılmayan insanlar yedekte tutulurken, sayısının da 36.5 milyon olduğu belirtiliyor. Bu insanlar aynı zamanda partizan yani milis harekatının da esasını teşkil ediyorlar.
Nezavisimaya Gazetesi, Rusya'nın Primorski, Habarovsk, Amur, Baykal ve Altay eyaletlerinin, Çin füzelerinin – Dunfen-11, Dunfen-15 ve M-7 - menzilinde bulunduğunu belirtirken, bu füzelerin sayısını birkaç bin olarak veriyor ve daha sonra şu ifadeleri kullanıyor:
"Ordunun yerleşim şekli gözden geçirildiği zaman Çin'in kimi düşman hesap ettiği de ortaya çıkıyor. Ülkenin yedi askeri merkezinden en büyüğü Pekin ve Şenyan'de – yani Rusya ile sınırda - yerleşiyor. Dokuz tank kolordusunun dördü bu merkezlerde bulunuyor. Çin ordusunun esas gücü Rusya ile sınırda bulunmaktadır. Hindistan sınırında yerleşen birlikler ise zayıf sayılmaktadır."
90'lı yıllarda yıllık 140 nükleer başlıklı füze üreten Çin'in stratejik nükleer silah sayısı şu anda bilinmiyor. Çin, 90'lı yıllardan sonra Hava Kuvvetlerinin silahlarını da yenilmeye başladı. J-11 ve J-12 savaş uçaklarını modernleştirdiler. Diğer bir modern askeri uçak ise J-10'dur. Şu anda Çin ordusunda 176 J-11, 73 J-12 ve 70 J-10 savaş uçağı bulunduğu tahmin ediliyor. Çin pilotların yıllık uçuşları 200 saattır. ABD Hava Kuvvetlerine ait pilotlar da yıllık 200 saat uçuş yapıyor. Bu rakam Rusya'nın pilotlarından dört beş kat daha ffazla.
Çin Deniz Kuvvetleri'ni de son yıllarda modernleştirdi. ABD ise, Çin'in ekonomi merkezlerini vurmasından endişe duyuyor. ABD'nin modern iş merkezlerinden yüzde 80'i kıyılarda ya da kıyalara yakın bölgelerde bulunuyor.
Siyasi gözlemcilere göre, Çin ordusunun hedefi, ABD, Rusya, Hindistan ve Japonya askeri güçlerine karşı savaşabilecek kapasiteye sahip olmak.
Çin enformasyon savaşına da büyük önem veriyor. Çin'de bu konuda ilk kitap 1985'de yayınlandı. Esas gayesi barış zamanında psikolojik savaş yürütmek olan enformasyon savaşı kavramı, o dönemde daha Batı'da kullanılmıyordu.
Dünya savaşı ihtimalinin çok az olduğunu düşünen Çin, ordusunu daha çok bölgesel savaşlara göre dizayna etmeye çalışıyor.
Rus Nezavisimiya Gazetesi'nde yer alan analizde şu ifadeler vurguyla kullanılıyor: "Çin ordusunun dünya politikasında giderek daha fazla rol alacağını tahmin edebiliriz. Bunu son dönemde ülkenin askeri harcamalarını dört misli artırması ve askeri gücünün büyük bir hızla artması kanıtlamaktadır. Çin SSCB sonluğundan kaçınmak için önce ekonomisini düzeltmeğe daha sonra ise silahlanmağa karar verdi. Bu kararın etkili olduğunu kabullenmemiz gerekir. Muhtemelen kısa bir süre sonra Çin sınırlarının genişlenmesine tanıklık etmiş olacağız."
ÇİN' İN RUSYA'DAN TOPRAK TALEBİ
İkti ülke 1969 yılında Uzakdoğu'da çok kanlı sonuçlanan Damansk çatışmasında karşı karşıya gelmişti. Damansk savaşı sırasında Rusya 31'i sınır muhafızı, dördü subay toplam 83 askerini kaybederken, Çin halen kayıplarını açıklamıyor. Ama kaynaklar, Çin'in kaybını en az bin olarak gösteriyor.
Savaştan bu yana geçen 40 yıl içinde Rusya ile Çin'in arası şimdilik düzelmiş gibi görünüyor. Ama halen Çin halkı, küçük yaşlardan itibaren Rusya'nın topraklarını işgal ettiği şeklinde eğitiliyor. Hatta lise öğrencilerinin haritasında, Rusya'nın Uzak Doğu eyaletinin isimleri Çince olarak gösteriliyor.
Kısa bir süre önce ise Rusya, Çin'e, Büyük Ussuri adasının bir bölümünü vermişti.
Dünyabülteni
Çin'le arası hiç de iyi olmayan Rusya'nın önemli gazetelerinden Nezavisimaya Gazeta, Çin ordusunu incelerken, şu ifadeyi kullandı: "Sekiz yıl önce askeri harcamaları, 17.4 milyar dolar idi. 2009 yılında ise bu rakam 70.2 milyar dolara çıktı. Çin'i yakından tanıyan siyasi gözlemcilere göre ise askeri harcamalar, açıklanandan en az iki kat daha fazla. Çin Halk Özgürlük ordusunun başkanlığını Merkezi Askeri Sovyet (MAS) yürütmektedir. MAS başkanlığını yürüten şahıs aynı zamanda ülkenin başkanı da sayılabilir. Bu gerçekllik ordunun Çin politikasındaki yüksek rolünü de göstermektedir."
MAS, Çin'in dört askeri gücünün başkanlığını yapıyor. Bunlar stratejik nükleer silahlar, kara kuvvetleri, hava kuvvetleri ve deniz kuvvetleri. Çin'de yedi askeri karargah bulunuyor. Bunlar, Pekin, Şenyan, Çzinnane, Nankine, Lançjou, Guançjou ve Çendu şehirlerinde. Stratejik nükleer silahlar dışındaki ordu birlikleri, Genelkurmay Başkanlığı tarafından yönetilirken, stratejik nükleer silahlar bizzat MAS'a bağlı.
Çin ordusunda askeri hizmet zorunlu ve 18 yaşında başlıyor. Hizmet süresi de iki yıl. Ancak çok sayıda hizmet yaşında insanın bulunması ordunun tercih imkanlarını da arttırıyor. 18-35 yaşında olan ancak askeri hizmete çağrılmayan insanlar yedekte tutulurken, sayısının da 36.5 milyon olduğu belirtiliyor. Bu insanlar aynı zamanda partizan yani milis harekatının da esasını teşkil ediyorlar.
Nezavisimaya Gazetesi, Rusya'nın Primorski, Habarovsk, Amur, Baykal ve Altay eyaletlerinin, Çin füzelerinin – Dunfen-11, Dunfen-15 ve M-7 - menzilinde bulunduğunu belirtirken, bu füzelerin sayısını birkaç bin olarak veriyor ve daha sonra şu ifadeleri kullanıyor:
"Ordunun yerleşim şekli gözden geçirildiği zaman Çin'in kimi düşman hesap ettiği de ortaya çıkıyor. Ülkenin yedi askeri merkezinden en büyüğü Pekin ve Şenyan'de – yani Rusya ile sınırda - yerleşiyor. Dokuz tank kolordusunun dördü bu merkezlerde bulunuyor. Çin ordusunun esas gücü Rusya ile sınırda bulunmaktadır. Hindistan sınırında yerleşen birlikler ise zayıf sayılmaktadır."
90'lı yıllarda yıllık 140 nükleer başlıklı füze üreten Çin'in stratejik nükleer silah sayısı şu anda bilinmiyor. Çin, 90'lı yıllardan sonra Hava Kuvvetlerinin silahlarını da yenilmeye başladı. J-11 ve J-12 savaş uçaklarını modernleştirdiler. Diğer bir modern askeri uçak ise J-10'dur. Şu anda Çin ordusunda 176 J-11, 73 J-12 ve 70 J-10 savaş uçağı bulunduğu tahmin ediliyor. Çin pilotların yıllık uçuşları 200 saattır. ABD Hava Kuvvetlerine ait pilotlar da yıllık 200 saat uçuş yapıyor. Bu rakam Rusya'nın pilotlarından dört beş kat daha ffazla.
Çin Deniz Kuvvetleri'ni de son yıllarda modernleştirdi. ABD ise, Çin'in ekonomi merkezlerini vurmasından endişe duyuyor. ABD'nin modern iş merkezlerinden yüzde 80'i kıyılarda ya da kıyalara yakın bölgelerde bulunuyor.
Siyasi gözlemcilere göre, Çin ordusunun hedefi, ABD, Rusya, Hindistan ve Japonya askeri güçlerine karşı savaşabilecek kapasiteye sahip olmak.
Çin enformasyon savaşına da büyük önem veriyor. Çin'de bu konuda ilk kitap 1985'de yayınlandı. Esas gayesi barış zamanında psikolojik savaş yürütmek olan enformasyon savaşı kavramı, o dönemde daha Batı'da kullanılmıyordu.
Dünya savaşı ihtimalinin çok az olduğunu düşünen Çin, ordusunu daha çok bölgesel savaşlara göre dizayna etmeye çalışıyor.
Rus Nezavisimiya Gazetesi'nde yer alan analizde şu ifadeler vurguyla kullanılıyor: "Çin ordusunun dünya politikasında giderek daha fazla rol alacağını tahmin edebiliriz. Bunu son dönemde ülkenin askeri harcamalarını dört misli artırması ve askeri gücünün büyük bir hızla artması kanıtlamaktadır. Çin SSCB sonluğundan kaçınmak için önce ekonomisini düzeltmeğe daha sonra ise silahlanmağa karar verdi. Bu kararın etkili olduğunu kabullenmemiz gerekir. Muhtemelen kısa bir süre sonra Çin sınırlarının genişlenmesine tanıklık etmiş olacağız."
ÇİN' İN RUSYA'DAN TOPRAK TALEBİ
İkti ülke 1969 yılında Uzakdoğu'da çok kanlı sonuçlanan Damansk çatışmasında karşı karşıya gelmişti. Damansk savaşı sırasında Rusya 31'i sınır muhafızı, dördü subay toplam 83 askerini kaybederken, Çin halen kayıplarını açıklamıyor. Ama kaynaklar, Çin'in kaybını en az bin olarak gösteriyor.
Savaştan bu yana geçen 40 yıl içinde Rusya ile Çin'in arası şimdilik düzelmiş gibi görünüyor. Ama halen Çin halkı, küçük yaşlardan itibaren Rusya'nın topraklarını işgal ettiği şeklinde eğitiliyor. Hatta lise öğrencilerinin haritasında, Rusya'nın Uzak Doğu eyaletinin isimleri Çince olarak gösteriliyor.
Kısa bir süre önce ise Rusya, Çin'e, Büyük Ussuri adasının bir bölümünü vermişti.
Dünyabülteni