18 Ocak  Pazar günü öğle namazının ardından başlayan programa, CABİR Alimleri,sivil toplum kuruluşlarımızın temsilcileri ve İstanbul’un birçok bölgesinden Ehlibeyt aşıkları katıldı.

Kılınan öğle namazının ardından, sunuculuğunu Muhammed Atış'ın yaptığı program, Şahintepe İmam Rıza Camii İmamı Ş. Muhammet Karaduman’ın Kuran-ı Kerim tilavetiyle başladı.

Kuran-ı Kerim tilavetinin ardından, Resul-i Ekrem Camii Dernek Başkanı hoş geldiniz konuşması yaptı.

Resul-i Ekrem Camii İmamı Ş. Şirali Bayat’ın yengesinin vefatından dolayı Iğdır’da bulunması sebebiyle, günün anlam ve önemiyle ilgili konuşmayı Ebu Talip Camii İmamı Ş. Hüseyin Çaça yaptı. Çaça, Peygamber Efendimiz’e Kuran’da ithaf edilen vasıflara örnek verdi. Resul-i Ekrem’in müminlere karşı yumuşak huylu, münafıklara karşı sert olduğunu söyleyen Çaça:” Bizim de, bizim yöneticilerimizin de Resullah’ın bu ahlakını ilke edinmesi gerekmektedir. Ama maalesef yöneticilerimiz dosta, Müslümana karşı sert, küffara karşı yumuşaktırlar” dedi.

Çaça'nın ardından kürsüye davet edilen Ercan Atam, okuduğu ilahilerle Ehlibeyt aşıklarını coşturdu.

Okunan ilahilerin ardından Ehlibeyt alimlerinden Ş. Ammar İlter söz aldı. İlter’in Resul-i Ekrem Camii’nin kuruluş sürecini anlattığı konuşması programda duygu dolu anlar yaşattı.

İlter’in ardından Zeynebiye Camii imamı Hamit Turan kürsüye gelerek katılımcılara seslendi. Turan: “Peygamber Efendimiz bizi öz anne babamızdan daha çok sevmektedir, biz de Resulullah’ı öz anne babamızdan çok sevmeliyiz. Ancak böyle olursa kurtuluşa ereriz. Peygamber Efendimiz bir hadisinde: “Ey Ammar bütün herkes bir vadiden gitse, Ali tek başına başka bir vadiden gitse, sen Ali’nin yolundan git” diye buyurmuştur. Ümmet olarak peygamberimizin hadisinden hareketle Hz. Ali’nin gittiği yoldan gidersek, ümmet bölünmez, bu ayrılıklar yaşanmaz” dedi.

Turan’ın ardından Ehlibeyt şairlerimizden Kenan Bayazıt, Hz. Mehdi (af)’ye ithafen bir şiir okudu.

Şiirin ardından, Ali Kocadağ, Peygamber efendimize coşkulu methiyeler okudu.

Program, Hz. Resul-i Ekrem ve Hz Cafer’i Sadık’ın doğum günleri münasebetiyle kesilen pasta ve verilen ihsan yemeği ile son buldu.