1918 yılında Rusya'nın zor durumda olduğu bir dönemde fırsatçı Ermeni-Rus birleşmeleri ve İngiliz emperyalistleri Azerbaycan'ın her tarafında Türk-Müslüman nüfusu kitleler halinde imha etmeye başlamıştı.

Bolşevik bayrağı altında birleşen Ermeni çeteleri, Azerbaycan’ın Bakü, Nahçıvan, Guba, Gusar, Şamahı, Lenkeran şehirlerinde Azerbaycan halkına katliam yaptılar. Tarihçilerin değerlendirmelerine göre sadece 29-31 Mart günleri arasında Bakü’de 20 binden fazla Azerbaycanlı katledildi. Katliamın başlıca nedeni Azerbaycan’ın bağımsızlığının engellenmesi ve Bakü’nün iktisadi ve siyasi önemine ilişkindi. Rusya için Bakü büyük önem taşıyordu. Bu, Lenin’in “Bakü petrol, ışık ve enerjidir” sözlerinden de açık anlaşılıyor. Ancak Ermenilerin de kendi amaçları vardı. Ermeni komünist-Stepan Şaumyan’ın şu fikirleri Mart katliamının iç yüzünü anlatıyor: “Biz, süvari desteğe ilk silahlı hücum bahanesiyle, bütün cephe boyu hücuma geçtik. Bizim 6 bin kadar silahlı adamımız vardı. Aynı zamanda Taşnaksutun’un da 3-4 bine yakın milli destekleri vardı. Onların katılımı iç savaşa milli katliam karakteri verdi ve bu kaçınılmazdı. Biz buna bilinçli şekilde yaptık”

Ermeni silahlıları Bakü’de 30 bin, Guba’da 16 bin, Şamahı’da 10 bin Lenkeran, Nahçıvan ve diğer il ve kazalarda toplam 100 bine yakın Azerbaycanlıyı katlettiler. Günümüzde bu il ve kazalarda toplu mezarlar bulunmaktadır.

İngiliz yazar Peter Hopkirk “Bitmeyen Oyun” adlı kitabında şunları yazıyor: “İngilizler, Almanların ve Türklerin Hindistan’a giden yolunu kesmek, Ermeniler, Doğuda ve Batıda zengin Azerbaycan topraklarına sahip olmak, Ruslar ise zengin Bakü petrolüne sahip çıkmak istiyorlardı. Mart olayları gösteriyor ki, Türklere karşı mücadelede tüm Ermeniler birleşmişti.”

Mart katliamı bir halkın kitlesel soykırıma maruz kalmasıydı. 1918 yılının Mart ayında Bakü’de yapılanlar, Azerbaycan halkının tarihinde en büyük soykırım oldu. Bu katliam ve sürgün politikası, Enver Paşa’nın kardeşi Nuri Paşa komutasındaki Osmanlı ordusunun, “Kafkas İslam Ordusu” adıyla, 1918 Mayıs’ında Azerbaycan’a gelmesi 15 Eylül'de Bakü'ye girmesiyle son buldu.

Kafkas İslam Ordusu

Enver Paşa’nın kardeşi olan Nuri Killigil, I. Dünya Savaşı’nın sonlarında Azerbaycan’a hakim olan Rus ve Ermeni birliklerinin Mart Olayları adı ile anılan müslüman katliamları yapmaları üzerine, Kafkas İslam Ordusu adında Osmanlı, Azerbaycan ve Dağıstan askerlerinden oluşan bir ordu ile Azerbaycan’ı işgalden kurtarma harekatı başlattı.

Bu ordunun önünü kesmek ve Azerbaycan’ı kontrol eden Rus ve Ermeni birliklerine yardım etmek için İngilizler Bakü’ye küçük bir kuvvet yollamışlardı, fakat Nuri Paşa’nın komutasındaki Kafkas İslam Ordusu’nun Azerbaycan genelinde büyük destek bulup güçlenmesi üzerine Bakü Muharebesi’nde yenilip buradan çekildiler. 15 Eylül 1918'de Bakü’nün kurtarılmasından sonra Ekim ayında da bir Osmanlı müfrezesi Dağıstan’a geçerek orayı da Osmanlı İmparatorluğu’na kattı.

Fakat Suriye cephesinde, Liman von Sanders komutasındaki Osmanlı Yıldırım Orduları Grubu’nun, Edmund Allenby komutasındaki İngiliz ordusu karşısında Nablus Hezimetine uğraması sonucunda Mondros Mütarekesi yapılması, Enver Paşa’nın ülkeyi terketmesi ve Moskova Antlaşması ile Türkiye’nin Azerbaycan’ı Sovyetler Birliği’ne terk etmesi üzerine bu kuvvet dağıldı.