Hz.Muhammed (saa) ın vefatından sonra birinci halife Ebu Bekir’in kızı Aişe, birçok siyasi işlere müdahale etti.

Kendisi halife Osman b. Affan’a yanlış uygulamalara giriştiği için muhalif olduğu gibi, Osman’ın yoldan çıktığını, işten çekilmesi icap ettiğini veya öldürülmesi gerektiğini söylerdi.

Halife Osman b. Affan kendi evinde kuşatıldığı zaman Mekke’ye gitmişti. Ali b. Ebu Talib (as)'ın halife olduğunu öğrenince, öldürülen Osman b. Affan’ın intikamını almak bahanesi ile, Müslümanları halife  Hz. Ali b. Ebu Talib’e  karşı ayaklandırmak için, bütün gayretini sarf etti.

Talha b. Ubeydullah  ve Zübeyr b. Avm, halife  Hz.Ali b. Ebu Talib’e olan biatini bozup, Medine’den Mekke’ye giderek, Aişe ile ittifak ettiler. Mekke’de büyük bir ordu ve mühimmat toplayarak, bilhassa Talha b. Ubeydullah’ın pek çok taraftara sahip olduğu Basra’ya gittiler. Bunlar mesuliyetini tamamıyla reddettikleri Osman b. Affan’ın ölümünün intikamını Ali b. Ebu Talib’den alacaklarının açıkça beyan ettiler.

Basra’da birçok kimseleri öldürdüler, Basra’ya tamamen hakim olup, hazine ve emniyet kuvvetlerini ele geçirmişdiler. Bu isyana dair haber alan Hz.Ali b. Ebu Talib (as), H.36 yılı Rebiyülahir ayı sonlarına doğru ordusuyla birlikte isyancıları ıslah etmek üzere Basra’ya doğru yola çıktı ve bir daha Medine’ye dönmedi. Cemel savaşı (hicret’in 36 yılı 10 C.Evvel) günü Hurayba denilen yerde vuku buldu. Savaş bir müddet taraflar arasında cereyan etti.

Savaşın en hararetli safhası Aişe’nin devesi etrafında cereyan ettiğinden, Cemel Savaşı diye anılmıştır. Cemel adıyla anılan bu kanlı isyanda , Zübeyr b. Avm ve Talha b. Ubeydullah öldürüldü. Savaş, Hz.Ali (as)’ın galibiyetiyle sona erdi. Hz. Ali (as) Aişe’nin yanına gidip, Medine’ye dönmesi için gerekli hertürlü hazırlıkları yapıp ve kardeşi Muhammed b. Ebu Bekir’e de onunla birlikte Medine’ye gitmesi emrini verdi. Hz.Ali (as) bu savaşla Irak üzerinde hakimiyet sağladı.