Toplumsal hayatında, parlak ve hassas noktaları vardır. O'nun başkanlık dönemi, İslam tarihiyle yakından ilişkide olduğu için hayatındaki bazı olayları inceleyeceğiz.

Şüphesiz, insan ne kadar güçlü bir ruha sahip olursa olsun, yine de az olsun kendini çevreye uydurur ve çevrenin gelenek görenekleri onun düşüncesini etkiler. Fakat kimi zamanlar, çevredeki amiller karşısında son derece cesaretle direnen ve kendini her türlü pisliklerden koruyabilen şahsiyetler de görülmektedir.

Abdulmuttalib bu grubun başta gelen örneklerinden biri olup hayatı parlak noktalarla doludur. Puta tapma, şarap içme, faiz yeme, adam öldürme sair kötü işleri normal şeyler sayan bir topluluk arasında, seksen yıldan fazla yaşamıştı. Ama ömründe şaraba dudağını vurmayan, halkı, adam öldürme, şarap içme ve sair kötü işlerden kaçındıran, mahremlerle evlenmekten, çıplak bedenle tavaf etmekten kesinlikle kaçınan, nezr ve ahdine son nefesine kadar bağlı kalan bir insandı. O, yaşadığı dönemde eşine pek az rastlanan örnek insanlardandır.

Evet, dünyanın en büyük yol göstericisi Hz. Muhammed'in (Sallallahu aleyhi ve alih) nurunu taşıyan bir şahsiyet, elbette tertemiz ve her türlü pisliklerden arınmış bir insan olmalıdır.

Abdulmuttalib'in kısa ve hikmetli sözleri ve hikâyelerinden de anlaşıldığı gibi Abdulmuttalib, o karanlık muhitte muvahhid ve ahirete inanan kişilerdendir. Daima: "Zalimler, diyordu, bu dünya yaşantısında cezalarını çekeceklerdir. Eğer çekmeden ölürlerse, son günde (ahirette) yaptıklarının karşılığını göreceklerdir "

Harb b. Ümeyye, onun yakın akrabalarından ve Kureyş'in büyük şahsiyetlerinden biriydi. Onun Yahudi bir komşusu vardı. Bir gün bu Yahudi Tihame çarşılarından birinde Harb'e sert davranınca aralarında anlaşmazlık çıktı. Bu olay,  Harb'inde kışkırtmaları sonucunda Yahudi’nin öldürülmesine sebep oldu. Abdulmuttalib, bunu duyduğu zaman Harb ile ilişkisini kesti ve Yahudi’nin kan parasını Harb'den alıp öldürülenin adamlarına vermek için çok çalıştı. Bu kısa hikaye bu büyük insanın adalet severliğini ve güçsüzleri himaye ettiğini açıkça göstermektedir.

Resulullah'ın dedesi

İslam’ın zuhur çağına yakın olduğundan, Hz.Resulullah’ın (saa) dedeleri arasında en fazla tarihi bilginin bulunduğu isim, onun 1.dedesi (ceddi) olan Abdulmuttalib’dir.Abdulmuttalib fevkalade olumlu bir kişiliğe sahipti ; herkesçe sevilip sayılırdı, Kureyş’in rakipsiz büyüğüydü, çok cömert, akıllı, basiretli ve zayıfların sığınağıydı. Abdulmuttalib’in koyduğu kuralların çoğunu islam onaylamıştır: Şarap yasağı, zina yasağı, zina edene had uygulanması, hırsızın elinin kesilmesi, kötü kadınların Mekke’den sürülmesi, kız çocuklarının diri diri gömülmemesi, mahremlerle evlenme yasağı, çıplak tavaf yasağı, adağı yerine getirme farzı, haram aylarının kutsallığının korunması ve mübahale bunlardan birkaçıdır. Abdulmuttalib’in Allah’ın hücceti ve Ebu Talib’in de onun “vasi”si olduğu rivayet edilmiştir.